کلمات فن بیان – چرا بیشترین ضربه را انسان ها از کلمات نادرست فن بیان می خورند؟

کلمات فن بیان

کلمات فن بیان مهمترین وسیله سخنرانی و صحبت کردن شما است.

اگر کلمات فن بیان ما قوی باشد اعتماد به نفس ما در صحبت کردن بیشتر است.

اما اگر اعتماد به نفس لازم در استفاده از کلمات فن بیان را نداریم،

پیشنهاد می کنم قبل از ادامه این مقاله را مطالعه کنید:

چطور جذاب صحبت کنیم؟

انتخاب یک موضوع

اولین قدم برای اینکه کلمات فن بیان خودتان را ارتقا بدین،انتخاب یک موضوع است.

وقتی موضوع شما انتخاب شد،حالا نوبت به این می رسد که دانش آن کار را داشته باشید

وقتی دانش خودتان را در سطح تئوری بالا ببرید در مرحله ی اجرا و مهارت خیلی 

راحت تر می توانید در مورد آن موضوع صحبت کنید. 

سطح بالای دایره واژگان 

در گام بعدی کلمات فن بیان شما باید دایره واژگان خودتان را بالاتر ببرید

شاید الان خیلی از شما دوستان که در حال خواندن این قسمت از مقاله هستید،

یک گاردی داشته باشید و بگویید که من 5 سال یا 10 سال هست

که در این کار مشغول به فعالیت هستم و نیازی به دایره واژگان ندارم و …

ولی من می خوام به این دوستان عزیز بگویم

من خودم در حیطه ی مهارت های ارتباطی،فن بیان و سخنرانی،

هر روز از این دایره واژگان استفاده می کنم و روزی 10 کلمه جدید به

لیست کلمات خودم اضافه می کنم و بعد آن 10 کلمه را در مکالمات روزمره خودم

به کار می گیرم و به شما قول می دهم اگر می خواهید کلمات فن بیان خودتان را

شیک تر و باکلاس تر کنید و خودتان را با کاریزماتر کنید،هر روز به دایره واژگان خودتان

10 کلمه اضافه کنید.

اگر نمی دانید از کجا شروع کنید،بهترین مورد می تواند از کار خودتان باشد.

سعی کنید اگر کارمند یا مدیر یک بخش یا سازمان هستید، کلمه تخصصی

شغل خودتان را پیدا کنید و به کار بگیرید.

این مقاله هم می تواند مفید باشد: لیست کلمات با کلاس و لاکچری

فرآیند برقراری ارتباط کلامی

با شروع نخستین سخنرانی های خود ممکن است درک این نکته را مفید بیابید

که هنگام گفتگوی شخصی با شخص دیگر چه چیزی جریان دارد.

صرف نظر از انواع رابطه ی کلامی هفت جزء وجود دارد که شامل:

• گوینده

• پیام

• کانال ارتباطی

• شنونده

• بازخورد

• مداخله

• موقعیت

در ادامه بر این نکته تاکید می کنیم که این اجزا چگونه در کنار هم کلمات فن بیان ما را برای یک جمع توسط سخنران

با هم تعامل می کنند.

گوینده

برقراری ارتباط کلامی با گوینده آغاز می شود.

اگر گوشی تلفن را بردارید و با دوستی تماس بگیرید،در نفش گوینده عمل کرده اید.

موفقیت شما در نفش گوینده به خود شما،اعتبار شخصی شما،معلوماتتان

درباره ی مطلب، آمادگی برای صحبت سخن گفتن،حساسیت نسبت به شنوندگان

و موقعیت بستگی دارد.

بیشتر بخوانید: چطور با دیگران صحبت کنیم

نمی توانید از مردم توقع داشته باشید به آنچه می گویید علاقه و توجه نشان دهند،

مگر اینکه توجه وعلاقه خودتان جلب شده باشد.

اگر به راستی از موضوع خود به وجد آمده اید، می توان مطمئن بود که شنوندگان نیز

همراه شما به وجد آیند.

شما می توانید تمامی روش ها و فنون سخنرانی موثر را بیاموزید،اما قبل از اینکه

آنها کاربرد زیادی داشته باشند،نخست باید چیزی برای گفتن داشته باشید-

چیزی که باعث شود خودتان به آن تعلق خاطر و توجه با نشاطی-داشته باشید.

این دوره هم می تواند برای شما مفید باشد: جذاببت و هوش کلامی

پیام

پیام هر چیزی است که به شخص دیگر ابلاع می کند. اگر به دوستی

تلفن می کنید،ممکن است بگویید <<امشب کمی تاخیر خواهم داشت>>

این پیام است. ولی ممکن است تنها پیام نباشد. احتمالا لحن خاصی

در صدای شما تردید و بی میلی را نشان می دهد. پیام بعدی ممکن است این باشد:

من واقعا دوست ندارم به مهمانی بیایم. تو قبلا به من گفته بودی اما می خواهم

تا آنجا که می توانم آن را به تاخیر بیاندازم.

هدف شما از سخنرانی و کلمات فن بیان این است که پیام عمدی خود را طوری

ادا کنید که واقعا سبب برقراری ارتباط شود.

باید آرا و عقاید خود را طوری نظام دهید که شنوندگان بتوانند بدون اینکه

عقب بیفتند یا گیج شوند،آنها را تعقیب کنند. پیام را نیز در قالب کلماتی

بیان کنید که دقیق،روشن و واضح،معتبر و مناسب باشند.

بیشتر بخوانید: گفتگوی های مفید و سرنوشت ساز در مکالمات روزمره

پس یکی از کارهایی که شما در نقش سخنران انجام می دهید این است که مطمئن شوید

پیام غیر کلامی شما پیام کلامی را خدشه دار نسازد.

کانال ارتباطی

مجرا چیزی است که به وسیله آن پیام ابلاغ می شود.

وقتی گوشی تلفن را بر می دارید تا به یک دوست تلفن بزنید،

تلفن مجرا یا وسیله ارتباطی است. سخنران عمومی ممکن است

از چند مجرا استفاده کنند،هر کدام از آن ها بر پیامی که توسط

تماشاچیها دریافت می شود،اثر خواهد گذاشت.

بیشتر بخوانید: چطور دوست داشتنی باشیم؟

شنونده در کلمات فن بیان

شنونده کسی است که پیام ابلاغ شده را دریافت می کند.

بدون شنونده هیچ رابطه ای برقرار نمی شود.

وقتی در تلفن با دوستانتان صحبت می کنید،یک شنونده دارید.

اما در سخنرانی عمومی چندین شنونده خواهید داشت

از آن رو که گوینده و شنونده افراد متفاوتی هستند،هرگز نمی توانند

چهارچوب انتقالی کاملا یکسانی داشته باشند و چون چهارچوب انتقالی شنونده

هیچ وقت دقیقا آن چیزی نیست که گوینده دارد، معنی یک پیام نیز در نزد

شنونده و گوینده یکسان نیست.

بازخورد

به عنوان مثال،وقتی به دوستانتان تلفن می کنید و می گویید دیر

خواهید آمد،ممکن است چنین جواب بشنوید:

نیم ساعت دیگه اینجا باشی و حق نداری دیر کنی! ( کاری به مشکل تو ندارند) تو

باید سر وقت اینجا باشی! این بازخورد است.

این نوع داد و ستد کلامی پیام در سخنرانی عمومی مصطلح نیست.

با این وجود همواره میزانی از بازخورد وجود دارد تا شما متوجه شوید

پیامتان چگونه دریافت شده است.

مثلا فرض کنید یک سخنرانی آماده کردین و شروع به صحبت کردن کردین

بعد از ده دقیقه می بینید که اکثر مخاطبان شما یا سرشون توی گوشی است

یا چرت می زنند و یا به ساعتشان خیره می شوند.

پیامی که از طریق این گونه عکس العمل ها فرستاده می شود می تواند

اینها باشد:

من شیفته صحبت شدم، خسته شدم، با شما موافق نیستم یا بسیاری

دیگر از این قبیل. شما باید به عنوان سخنران نسبت به این واکنش ها

هشیار باشید و پیام خود را در راستای آن ها هماهنگ سازید.